বৰগীত || Lesson – 1 || Class 10 Question Answers কবি পৰিচয় :
শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱ : নৱ বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অন্যতম প্ৰচাৰক শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱৰ জন্ম হৈছিল লক্ষীমপুৰ জিলাৰ নাৰায়ণপুৰৰ লেটেকু পুখুৰীত ১৪৮৯ চনত জন্ম হয়। তেওঁৰ পিতৃ গোবিন্দ গিৰী ভূঞা আৰু মাতৃ মনোৰমা । শঙ্কৰদেৱৰ প্ৰীয় শিষ্য মাধৱদেৱ গুৰুক পদাংককে অনুসৰণ কৰে । তেওঁ গণককুছি , সুন্দৰী দিয়া ভেলা দংগা আদিত ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰিছিল । ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ লগতে সাহিত্য সংস্কৃতিৰো পূজাৰী এইজনা মহান গুৰুৰ সাহিত্যিক জীৱনৰ কীৰ্তি স্তম্ভ হল ‘ নামঘোষা ‘ , এহেজাৰটা ঘোষা থকা বাবে এইজনাক হেজাৰী বুলি কোৱা হয় । তেওঁৰ আন আন ৰচনা সমুহ হল –
*আখ্যান মূলক ৰচনা* – ৰাজ সুয় কাব্য, আদিকাণ্ড ৰামায়ণ ।
*তত্ত্ব মূলক ৰচনা* – জন্ম ৰহস্য, ভক্তি – ৰত্নাবলী, নাম মালিকা
*নাট* – অৰ্জুন ভঞ্জন বা দধিমথন
মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱৰ দ্বাৰা প্ৰচাৰিত বৈষ্ণৱ ধৰ্মক সাধাৰণ মানুহৰ অধিক কাষ চপাই নিয়াৰ অৰ্থে মাধৱদেৱ তেওঁৰ ৰচনা ৰাজিত ঘৰুৱা ভাৱ – ভাষা ব্যৱহাৰ কৰি তাৰ জৰিয়তে জনসাধাৰণক বৈষ্ণব ধৰ্মৰ তত্ত্ব সমূহ সহজে বুজি পোৱাত সহায় কৰিছিল । এই গীতটি মাধৱদেৱৰ ভক্তিৰ উৎকৃষ্ট নিদৰ্শন ।
বৰগীতৰ লক্ষণ সমূহ :
১) বৰগীত সমূহ শাস্ত্ৰীয় ৰাগ তালযুক্ত গীত ।
২) বৰগীতৰ ভাষা ব্ৰজাৱলী ।
৩) বৰগীত সমূহ ভক্তিমূলক তথা ঈশ্বৰৰ মহত্ব প্ৰকাশক ।
৪) শংকৰ মাধৱ লিখা গীতসমূহক বৰগীত বোলা হয় । নামধৰ্ম প্ৰচাৰৰ উ্দেশ্যে বৰগীত সমূহ ৰচিত ।
৫) বৰগীত সমূহ মূলত ভক্তি ৰস প্ৰধান যদিও তাত দশ্যো শান্ত বাৎসল্লো আদি ৰসৰে সমাবেশ ঘটিছে ।
৬) মাধৱদেৱৰ বৰগীত সমূহ ঘাইকৈ শ্ৰী কৃষ্ণৰ লীলা বিষয়ক ।
SEBA HSLC Examination Previous Year’s Question & Answers – click here
ব্ৰজাৱলী ভাষা :
ব্ৰজাৱলী ভাষা একপ্ৰকাৰৰ কৃত্ৰিম সাহিত্যিক ভাষা , শঙ্কৰদেৱৰ সময়ত অসম , বংগ আৰু উৰিষ্যাত এটা কৃত্ৰিম ভাষাৰ মাধ্যমত ভগৱান শ্ৰী কৃষ্ণৰ লীলা বিষয়ক গীত পদৰ সৃষ্টি হৈছিল, এই সাহিত্যিক ভাষাক ব্ৰজবুলি , ব্ৰজবলে আৰু অসমীয়াত ব্ৰজাৱলী ভাষা বোলা হয় ।
পশ্চিম হিন্দীৰ অপভংশ্ৰ ভাষাৰ লগত ইয়াৰ কোনো সম্পৰ্ক নাই । ব্ৰজাৱলী ভাষাৰ মূল ভেটি মৈথিলী । তাৰ লগত ভোজপুৰী নেয়াৰী আৰু কাষৰীয়া অঞ্চলৰ আন ভাষাৰ সংমিশ্ৰণে ই ঠাই বিশেষ একোটা স্বতন্ত্ৰ ৰূপ লাভ কৰে । ব্ৰজাৱলী ভাষা এহাতে শক্তিশালী আৰু স্বৰধ্বনি অধিক প্ৰয়োগৰ বাবে শ্ৰুতিমধুৰ । বৰগীত || Lesson – 1 || Class 10 Question Answers
ভাৱ বিষয়ক প্ৰশ্ন উত্তৰ :
১) চমুকৈ প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিয়া :
ক) ” ….. নেৰিব বান্ধব মোক জীৱনে মৰণে । “
– কবিয়ে জীৱনে মৰনে নেৰিবৰ বাবে কাক অনুৰোধ কৰিছে ?
উত্তৰ : শ্ৰী কৃষ্ণক
খ) ‘ সনক – সনন্দ যোগী যাহাকু বিধায়।’
– সনক – সনন্দ যোগী সকলে কাক ধ্যান কৰে বুলি কৈছে ?
উত্তৰ : সনক – সনন্দ যোগী সকলে শ্ৰী কৃষ্ণৰ ধ্যান কৰে বুলি কৈছে ।
গ) কবি কিহঁত আতুৰ হোৱা বুলি কৈছে ?
উত্তৰ : বিষয় বাসনাত।
ঘ) বৰগীত টো কোনে ৰচনা কৰা ?
উত্তৰ : শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱৰ।
ঙ ) বৰগীতটি কি ৰাগত বন্ধা আছে ?
উত্তৰ : বসন্ত
চ ) কবিয়ে বান্ধব বুলি কাক কাক সম্বোধন কৰিছে ?
উত্তৰ : শ্ৰী কৃষ্ণক
ছ) ‘ মোহ পাশ ‘ মানে কি ?
উত্তৰ : মায়াৰ বান্ধোন ।
Assamese Essay Section – click here
২) বৰগীতৰ মূলভাৱ লিখা :
উত্তৰ : পাঠত উল্লেখিত শ্ৰী শ্ৰী মাধৱ দেৱ বিৰচিত বসন্ত ৰাগত বন্ধাবৰ গীতটিত মাধৱদেৱৰ ভক্তিৰ উৎকৃষ্ট নিদৰ্শন দেখিবলৈ পোৱা যায়।
কবিয়ে উল্লেখ কৰিছে যে শ্ৰী কৃষ্ণ হল সকলোৰে পিতৃ স্বৰূপ, জীৱনে মৰণে তেওঁক যেন কেতিয়াও নেৰে তাৰ বাবে তেওঁ ভগবানৰ চৰণত শৰণ লৈছে । সনক সনন্দ যোগী সকলে যাক ধ্যান কৰে, সহস্ৰ বাৰ জন্ম গ্ৰহণ কৰি ও যাৰ অস্তিত্বৰ সীমা বিচাৰি পোৱা নাযায়, সেই জন পৰম ব্ৰহ্মাক তেওঁ নিছিনা সাধাৰণ মানুহে কি বুজিব, হৰিৰ মহিমা অপাৰ । বিষয় বাস নাত মত্ত হৈ থাকি তেওঁক বুজিব নোৱাৰি, সেয়েহে এই মায়াময় সংসাৰৰ পৰা শ্ৰী কৃষ্ণই অৰ্থাৎ হৰিয়ে উদ্ধাৰ নকৰিলে কোনেও উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰে ।
গতিকে শ্ৰী কৃষ্ণৰ চৰণেই হৈছে মহাধন তেৱেঁই হৈছে ভক্ত সকলৰ জীৱন, ভক্ত সকল নিজৰ অজ্ঞতে নানা ভুল ভ্ৰান্তি কৰে, কৃপাৰ সাগৰ স্বৰূপে কৃষ্ণই দয়া নকৰিলে আন কোনেও মুক্তি দিব নোৱাৰে । সেইকাৰণে শ্ৰী কৃষ্ণৰ চৰণত শৰণ লোৱাৰ বাহিৰে অইন উপায় নাই । শেষত মাধৱদেৱে কাতৰ ভাবে প্ৰাৰ্থনা জনাইছে শ্ৰী কৃষ্ণই যাতে এই মায়া মোহৰ বান্ধোনৰ পৰা তেওঁক মুক্ত কৰে আৰু তাৰ বাবে তেওঁ দাসৰ দাস হৈ শ্ৰী কৃষ্ণৰ চৰণত নিজকে সমৰ্পণ কৰিছে ।বৰগীত || Lesson – 1 || Class 10 Question Answers
৪) বাখ্যা কৰা :
ক) সহস্ৰ বয়নে যাৰ নপাবন্ত সীমা
অধমে জানিব কেনে তোমাৰ মহিমা ।
উত্তৰ : উদ্ধৃত পদফাকি আমাৰ পাঠ্য পুথিৰ অন্তৰ্গত মাধৱদেৱ ৰ বিৰচিত বৰগীত ৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে ।
ইয়াত শ্ৰী কৃষ্ণৰ মহিমা সাধাৰণ মানুহে যে বুজা টান সেই বিষয়ে কবলৈ যোৱাৰ প্ৰসঙ্গত উক্ত পদ ফাকিৰ অৱতাৰণা কৰিছে ।
শ্ৰী কৃষ্ণৰ মহিমা অপাৰ, এই বিশ্বৰ প্ৰতিটো বস্তুতে তেওঁৰ স্থিতি বৰ্তমান, তেওঁক বাদ দি পৃথিৱীৰ কল্পনা কৰিব নোৱাৰি । সনক – সনন্দ আদি যোগীসকলেও যাক প্ৰানত ধ্যনত লাভ কৰিব পৰা নাই তেনে স্তৰত কবিৰ দৰে সাধাৰণ মানৱে তেওঁৰ মহিমা কি বুজি পাব , ভগৱানক লাভ কৰিবলৈ হলে একান্ত সাধনাৰ প্ৰয়োজন । এই জগতখন হৈছে মায়াময়, এই সংসাৰৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পোৱা সাধাৰণ মানুহৰ পক্ষে সম্ভৱ নহয়, সেয়েহে কবিয়ে কৈছে যে একমাত্ৰ ভগবানৰ শৰণাপন্ন হলেহে মায়াৰ সংসাৰৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাব পাৰি ।
খ ) আতুৰ ভৈলাহো হৰি বিষয় কিকলে
কৰিয় উদ্ধাৰ মোক চৰণ কমলে ।
উত্তৰ : উদ্ধৃত পদফাকি আমাৰ পাঠ্য পুথিৰ অন্তৰ্গত মাধৱদেৱ ৰ বিৰচিত বৰগীত ৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে ।
ইয়াৰ জৰিয়তে কবিয়ে বিষয় বাসনাৰ ব্ৰতী হৈ তাৰ পৰা উদ্ধাৰ পাবৰ কাৰণে শ্ৰী কৃষ্ণৰ শৰণাপন্ন হোৱাৰ কথা বৰ্ণনা কৰিছে ।
মানুহে এই সংসাৰত মায়াত আবদ্ধ হৈ আছে, মায়াত আবদ্ধ হৈ থাকি মানুহে ঈশ্বৰৰ কথা নাভাবে, বিষয় বাসনাৰ আত্ম বিভোৰ হৈ মানুহে ভগৱানক বিচাৰি নাপায় । শেষত যেতিয়া মুক্তিৰ পথ বিচাৰি নাপায় তেতিয়াহে শেষ আশ্ৰয় হিচাপে শ্ৰী কৃষ্ণক বিচাৰে । সেয়েহে কবিয়ে বিষয় বাসনাৰ পৰা নিজকে মুক্ত কৰিবলৈ ভগবানৰ শৰণাপন্ন হবলৈ বিচাৰিছে, যাতে তেওঁ এই সংসাৰৰ পৰা উদ্ধাৰ পায় ।
গ) তোমাৰ চৰণ দুই মোৰ মহা ধন
ভকত জনেৰ নিজ তুমিছে জীৱন
উত্তৰ : উদ্ধৃত পদফাকি আমাৰ পাঠ্য পুথিৰ অন্তৰ্গত মাধৱদেৱ ৰ বিৰচিত বৰগীত ৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে ।
ইয়াৰ জৰিয়তে কবিয়ে ভক্ত সকলৰ জীৱন স্বৰূপ যে শ্ৰী কৃষ্ণ সেই কথা কব বিচাৰিছে ।
কবিয়ে কৈছে যে মানুহে সংসাৰত জন্ম লাভ কৰি বিষয় বাসনাৰ আবদ্ধ হয়, বিষয় বাসনাৰ আতুৰ হৈ থকা লোকে কেতিয়াও মুক্তি লাভ কৰিব নোৱাৰে । হৰিৰ মহিমা আমাৰ নিচিনা সাধাৰণ মানুহে বুজাটো টান । কবিৰ মতে কৃষ্ণৰ চৰনেই পৰম ধন, ভকত সকলৰো তেৱেঁই জীৱন । অন্তৰত ভগৱানৰ প্ৰতি একান্ত ভক্তি থাকিলে তেওঁক পাব পাৰি, গতিকে মায়াৰ বন্ধনৰ পৰা মুক্ত হৈ কৃষ্ণৰ চৰণ সেৱা কৰিলেহে মানৱে মুক্তিৰ পথ লাভ কৰিব পাৰে।
Financial Education in Assamese – click here
ঘ) সনক – সনন্দ যোগী যাহাকু বিধায়।’
সকল নিগমে যাক বিচাৰি নাপায় ।
উত্তৰ : উদ্ধৃত পদফাকি আমাৰ পাঠ্য পুথিৰ অন্তৰ্গত মাধৱদেৱ ৰ বিৰচিত বৰগীত ৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে ।
এই সংসাৰত মানুহে ময়াত আবদ্ধ হৈ থাকি ঈশ্বৰৰ কথা চিন্তা নকৰে কিন্তু তেওঁৰ কৃপা অবিহনে জীৱৰ মোক্ষ প্ৰাপ্তি নহয় । সনক – সনন্দ আদি যোগীসকলে পাৰ্থিৱ সুখ বিসৰ্জন দি শ্ৰী কৃষ্ণক ধ্যানত বিচাৰিছিল, কিন্তু তথাপিও কৃষ্ণক পোৱা নাছিল সেয়েহে কবিয়ে নিজকে অধম বুলি কৈ তেওঁৰ মহিমা ৰ কথা একো নাজানে বুলি কৈছে, কৃষ্ণৰ মহিমা অপাৰ, একমাত্ৰ ভক্তিৰেহে আৰাধনা কৰি তেওঁৰ মহিমা বুজিব পাৰি । ভক্তৰ মনোবাঞ্ছা পূৰণৰ বাবে তেওঁ নানা লীলা খেলা কৰে । কবিয়ে কৈছে যে ভকত সকলৰ আত্মা স্বৰূপে কৃষ্ণই বিৰাজ কৰি থাকে, তেওঁৰ কৃপাত হে জীৱৰ মোক্ষ প্ৰাপ্তি হয়।বৰগীত || Lesson – 1 || Class 10 Question Answers
| Join us on WhatsApp | click here |
| Create Your Free Demat Account on GROWW | click here |
