১। (ক) সাৰথি পুথিখন কাৰ ৰচনা ?
উত্তৰ – সাৰথি পুথিখন সত্যনাথ বৰাৰ ৰচনা।

(খ) কি নজনাৰ নিমিত্তে বহুত মানুহে জীৱনত নানাবিধ উপদ্ৰৱ ভুগিবলৈ পায় ?
উত্তৰ – মানুহে মানুহৰ লগত কেনেকুৱা ব্যৱহাৰ কৰিলে বা কেনেকৈ চলিলে সুখে সন্তোষে কাল নিয়াব পাৰি, ইয়াকে নজনাৰ নিমিত্তে বহুত মানুহে জীৱনত নানাবিধ উপদ্ৰৱ ভূগিবলৈ পায়।


(গ) কোনটো শ্ৰেণীৰ মানুহৰ শত্ৰু সৰহ ?
উত্তৰ – অবাবত কেটেৰা মাত মাতি মানুহৰ মনত বেজাৰ দিয়া শ্ৰেণীৰ মানুহৰ শত্ৰু সৰহ।


(ঘ) সজ ব্যৱহাৰৰ অনুপান কি ?
উত্তৰ – সজ ব্যৱহাৰৰ অনুপান হৈছে নম্ৰতা।


(ঙ) মনত অহংকাৰ ৰাখি মুখত নম্ৰ হলে মানুহক কি কৰা হয় ?
উত্তৰ – মনত অহংকাৰ ৰাখি মুখত নম্ৰ হলে মানুহক ছল কৰা হয়।


(চ) “এই শ্ৰেণীৰ মানুহৰ স্বভাৱ নিচেই পাতল ।”- ইয়াত কোনটো শ্ৰেণীৰ মানুহৰ কথা কোৱা হৈছে ?
উত্তৰ – যি শ্ৰেণীৰ মানুহে লগ- লগৰীয়াক হঁহুৱাবলৈ লোকৰ গুপ্ত কথা সদৰী কৰে তেনেকুৱা মানুহৰ স্বভাৱ নিচেই পাতল।


(ছ) কাৰ লগত সম্বন্ধ ৰাখিলে শঠতাক প্ৰশ্ৰয় দিয়া হয় ?
উত্তৰ – শঠৰ লগত সম্বন্ধ ৰাখিলে শঠতাক প্ৰশ্ৰয় দিয়া হয়।


(জ) ‘বহল ব্যাকৰণ’ পুথিখন কাৰ ৰচনা ?
উত্তৰ – ‘বহল ব্যাকৰণ’ সত্যনাথ বৰাৰ ৰচনা।

অন্যৰ প্ৰতি ব্যৱহাৰ প্ৰশ্ন উত্তৰ || Class 9 Assamese || Chapter 6

২।চমুকৈ বুজাই লিখা:

(ক) ব্যৱহাৰ প্ৰণালীক সামান্য কথা বুলি কিয় উলাই কৰিব নোৱাৰি ?

উত্তৰ – মানুহ হৈছে সমাজপ্রিয় জীৱ। জন্মৰ পিছৰে পৰা এই সংসাৰত মানুহৰ বহুতৰে সৈতে সম্বন্ধ জন্মে আৰু মানুহে সংসাৰত সমাজ পাতি থাকিব বিচাৰে। সমাজ অবিহনে মানুহ জীয়াই থাকিব নোৱাৰে । সমাজ জীৱনত ভালকৈ চলি থাকিবলৈ হলে,কাৰ লগত কেনেধৰণৰ ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব সেই কথা নিশিকিলে বহুত মানুহে জীৱনত নানা কষ্ট ভুগিবলগীয়া হয় । যদিও সজ ব্যৱহাৰ সজ চৰিত্ৰৰ গুণ, তথাপিও চৰিত্ৰ ভাল হ’লেই ভাল ব্যৱহাৰ নহ’বও পাৰে ।আনকি অনেক চৰিত্ৰৱান মানুহ ব্যৱহাৰৰ দোষত আনৰ অপ্ৰিয় হয় । আকৌ অনেক বদ চৰিত্ৰৰ মানুহে ব্যৱহাৰৰ গুণত সকলোৰে মৰম পায় । গতিকে ব্যৱহাৰ মানৱ জীৱনৰ অতি গুৰুত্ত্বপূৰ্ণ দিশ ইয়াক সামান্য কথা বুলি উলাই কৰিব নোৱাৰি ।

মানৱ বন্দনা || Lesson-2 || Class – 9; Assamese Question Answers – click here

(খ) বিনয় ভাবত দান কৰিব লাগে বুলি জ্ঞানীসকলে কিয় কৈছে ?

উত্তৰ – দান এক মহৎ গুণ। মানুহৰ কল্যাণৰ অৰ্থে দান কৰা হয়। এই দানৰ কথা দান গ্ৰহন কৰোতা জনে কেতিয়াও পাহৰিবলৈ নালাগে।তেনেদৰে কেটেৰা মাত মাতি দান দিলে সেই দান ও অৰ্থহীন। কেটেৰা কথাই মানুহৰ মনত দুখ দিয়ে । কিছুমান মানুহে অবাবত কেটেৰা মাত মাতি মানুহক কষ্ট দিয়ে । কেটেৰা বা তিতা মাতেৰে মানুহৰ উপকাৰ কৰিলে বা দান কৰিলেও মানুহ নিমিষতে পাহৰি যায়। তেওঁলোকৰ গাত লক্ষ গুণ থাকিলেও তিতা মতে সকলো ঢাকি পেলায় । সেয়েহে জ্ঞানীসকলে বিনয় ভাবেৰে দান কৰিবলৈ   কৈছে।

৩। তাৎপৰ্য বাখ্যা কৰা :

ক) ” নম্ৰতা সজ ব্যৱহাৰৰ অনুপান। “

উত্তৰঃ লেখক সত্যনাথ বৰা দেৱে `অন্যৰ প্ৰতি ব্যৱহাৰ’ নামৰ পাঠটিত সজ ব্যৱহাৰ আৰু আচৰণৰ কথা কবলৈ গৈ নম্ৰতা সজ ব্যৱহাৰৰ অনুপান বুলি কৈছে। কিয়নো ঔষধৰ এক নিৰ্দিষ্ট অনুপান আছে। সেই অনুপানেৰে ঔষধ খালেহে সি বেছি গুণ দিয়ে ; সেইদৰেই সজ ব্যৱহাৰত নম্ৰতা মিহলালে তাৰো উপকাৰ সৰহ হয়। দম্ভালি মাৰি কথা কোৱাজনক কোনেও ভাল নাপায়।সেইকাৰণে আমি নম্ৰ হোৱা উচিত। নম্ৰ ভাৱেৰে শত্ৰু বা খঙাল ব্যক্তিৰো মন জিনিব পাৰি।সেয়ে লেখকে সজ চৰিত্ৰ, সজ ব্যৱহাৰৰ লগতে নিৰ্দিষ্ট অনুপানে নম্ৰতা মিহলাই সকলোৰে ব্যৱহাৰ আৰু অধিক আকৰ্ষণীয় কৰি তুলিব কৈছে।

(খ) ” সোণৰ জেউতি অমান্য কৰিলে নকমে । “

উত্তৰ: সোণ এবিধ অতি উজ্জ্বল ধাতু । এই উজ্বলতাই সকলোকে আকৰ্ষিত কৰে।উজ্জ্বলতাৰ বাবে সোণৰ অলংকাৰ পিন্ধে।ইয়াৰ উজ্জ্বলতা নাই বুলি অমান্য কৰিলেও কেতিয়াও সোণৰ উজ্বলতা বা জেউতি কেতিয়াও কমি নাযায়।ঠিক একেদৰে গুনবন্ত বা মান্যবন্ত ব্যক্তি সদায় সজ গুণ, সজ ব্যৱহাৰৰ অধিকাৰী হয়।তেওঁলোক সমাজৰ একো একোজন শ্ৰদ্ধাশীল ব্যক্তি।কিছুমান মানুহে তেওঁলোকক অমান্য কৰি বৰ পুৰুশালি কৰা যেন ভাবিলেও তেওঁলোকৰ মান্যতা নাইকিয়া নহয়,মান সন্মান ও কমি নাযায়।সেয়ে লিখকে গুনৱন্ত লোকক সোণৰ লগত তুলনা কৰি কৈছে সোণৰ জেউতিৰ দৰে গুণবন্ত লোকৰ সজ গুণ, তেওঁলোকৰ প্ৰতি সমাজে কৰা সন্মান কেতিয়াও নকমে।

Assamese Essay Section – click here

অন্যৰ প্ৰতি ব্যৱহাৰ প্ৰশ্ন উত্তৰ || Class 9 Assamese || Chapter 6

শিশুলীলা; Lesson 1 || Class 9 Assamese Question Answer – click here

ভাষা-বিষয়ক :

৪। বিপৰীত শব্দ লিখা –
সুখ , সন্তোষ,সজ, চৰিত্ৰৱন্ত, কপটীয়া, মিঠা,বিনয়, নম্রতা,লঘূ, উচ্চ,নিন্দা,গুপ্ত,দোষ, গহীন, আঢ্যৱন্ত।
উত্তৰ :

সুখ – দুখ
সন্তোষ – অসন্তোষ
সজ – অসজ
চৰিত্ৰৱন্ত – চৰিত্ৰহীন
কপটীয়া – উদাৰ
মিঠা – তিতা
বিনয় – উগ্ৰ
নম্ৰতা – উগ্ৰতা
লঘু – গুৰু
উচ্চ – নীচ
নিন্দা – প্ৰসংশা
গুপ্ত – সদৰী
দোষ – গুণ
গহীন – চঞ্চল
আঢ়্যৱন্ত – দৰিদ্ৰ

৫। বাক্য ৰচনা কৰা:
চকুৰ কুটা, পেটত কথা ৰাখ
উত্তৰ –
চকুৰ কুটা – আনৰ অপকাৰ কৰি ৰবীন গাওঁখনৰ সকলোৰে চকুৰ কুটা হৈ পৰিল।

পেটত কথা ৰাখ – পেটত কথা ৰাখিব পৰাজন সকলোৰে প্ৰিয় হয়।

বৰগীত || Lesson – 1 || Class 10 Question Answers কবি পৰিচয় :

শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱ : নৱ বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অন্যতম প্ৰচাৰক শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱৰ জন্ম হৈছিল লক্ষীমপুৰ জিলাৰ নাৰায়ণপুৰৰ লেটেকু পুখুৰীত ১৪৮৯ চনত জন্ম হয়। তেওঁৰ পিতৃ গোবিন্দ গিৰী ভূঞা আৰু মাতৃ মনোৰমা । শঙ্কৰদেৱৰ প্ৰীয় শিষ্য মাধৱদেৱ গুৰুক পদাংককে অনুসৰণ কৰে । তেওঁ গণককুছি , সুন্দৰী দিয়া ভেলা দংগা আদিত ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰিছিল । ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ লগতে সাহিত্য সংস্কৃতিৰো পূজাৰী এইজনা মহান গুৰুৰ সাহিত্যিক জীৱনৰ কীৰ্তি স্তম্ভ হল ‘ নামঘোষা ‘ , এহেজাৰটা ঘোষা থকা বাবে এইজনাক হেজাৰী বুলি কোৱা হয় । তেওঁৰ আন আন ৰচনা সমুহ হল –
*আখ্যান মূলক ৰচনা* – ৰাজ সুয় কাব্য, আদিকাণ্ড ৰামায়ণ ।
*তত্ত্ব মূলক ৰচনা* – জন্ম ৰহস্য, ভক্তি – ৰত্নাবলী, নাম মালিকা
*নাট* – অৰ্জুন ভঞ্জন বা দধিমথন

মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱৰ দ্বাৰা প্ৰচাৰিত বৈষ্ণৱ ধৰ্মক সাধাৰণ মানুহৰ অধিক কাষ চপাই নিয়াৰ অৰ্থে মাধৱদেৱ তেওঁৰ ৰচনা ৰাজিত ঘৰুৱা ভাৱ – ভাষা ব্যৱহাৰ কৰি তাৰ জৰিয়তে জনসাধাৰণক বৈষ্ণব ধৰ্মৰ তত্ত্ব সমূহ সহজে বুজি পোৱাত সহায় কৰিছিল । এই গীতটি মাধৱদেৱৰ ভক্তিৰ উৎকৃষ্ট নিদৰ্শন ।

বৰগীতৰ লক্ষণ সমূহ :

১) বৰগীত সমূহ শাস্ত্ৰীয় ৰাগ তালযুক্ত গীত ।
২) বৰগীতৰ ভাষা ব্ৰজাৱলী ।
৩) বৰগীত সমূহ ভক্তিমূলক তথা ঈশ্বৰৰ মহত্ব প্ৰকাশক ।
৪) শংকৰ মাধৱ লিখা গীতসমূহক বৰগীত বোলা হয় । নামধৰ্ম প্ৰচাৰৰ উ্দেশ্যে বৰগীত সমূহ ৰচিত ।
৫) বৰগীত সমূহ মূলত ভক্তি ৰস প্ৰধান যদিও তাত দশ্যো শান্ত বাৎসল্লো আদি ৰসৰে সমাবেশ ঘটিছে ।
৬) মাধৱদেৱৰ বৰগীত সমূহ ঘাইকৈ শ্ৰী কৃষ্ণৰ লীলা বিষয়ক ।

SEBA HSLC Examination Previous Year’s Question & Answers – click here

ব্ৰজাৱলী ভাষা :

ব্ৰজাৱলী ভাষা একপ্ৰকাৰৰ কৃত্ৰিম সাহিত্যিক ভাষা , শঙ্কৰদেৱৰ সময়ত অসম , বংগ আৰু উৰিষ্যাত এটা কৃত্ৰিম ভাষাৰ মাধ্যমত ভগৱান শ্ৰী কৃষ্ণৰ লীলা বিষয়ক গীত পদৰ সৃষ্টি হৈছিল, এই সাহিত্যিক ভাষাক ব্ৰজবুলি , ব্ৰজবলে আৰু অসমীয়াত ব্ৰজাৱলী ভাষা বোলা হয় ।
পশ্চিম হিন্দীৰ অপভংশ্ৰ ভাষাৰ লগত ইয়াৰ কোনো সম্পৰ্ক নাই । ব্ৰজাৱলী ভাষাৰ মূল ভেটি মৈথিলী । তাৰ লগত ভোজপুৰী নেয়াৰী আৰু কাষৰীয়া অঞ্চলৰ আন ভাষাৰ সংমিশ্ৰণে ই ঠাই বিশেষ একোটা স্বতন্ত্ৰ ৰূপ লাভ কৰে । ব্ৰজাৱলী ভাষা এহাতে শক্তিশালী আৰু স্বৰধ্বনি অধিক প্ৰয়োগৰ বাবে শ্ৰুতিমধুৰ । বৰগীত || Lesson – 1 || Class 10 Question Answers

ভাৱ বিষয়ক প্ৰশ্ন উত্তৰ :

১) চমুকৈ প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিয়া :

ক) ” ….. নেৰিব বান্ধব মোক জীৱনে মৰণে । “
– কবিয়ে জীৱনে মৰনে নেৰিবৰ বাবে কাক অনুৰোধ কৰিছে ?
উত্তৰ : শ্ৰী কৃষ্ণক

খ) ‘ সনক – সনন্দ যোগী যাহাকু বিধায়।’
– সনক – সনন্দ যোগী সকলে কাক ধ্যান কৰে বুলি কৈছে ?
উত্তৰ : সনক – সনন্দ যোগী সকলে শ্ৰী কৃষ্ণৰ ধ্যান কৰে বুলি কৈছে ।

গ) কবি কিহঁত আতুৰ হোৱা বুলি কৈছে ?
উত্তৰ : বিষয় বাসনাত।

ঘ) বৰগীত টো কোনে ৰচনা কৰা ?
উত্তৰ : শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱৰ।

ঙ ) বৰগীতটি কি ৰাগত বন্ধা আছে ?
উত্তৰ : বসন্ত

চ ) কবিয়ে বান্ধব বুলি কাক কাক সম্বোধন কৰিছে ?
উত্তৰ : শ্ৰী কৃষ্ণক

ছ) ‘ মোহ পাশ ‘ মানে কি ?
উত্তৰ : মায়াৰ বান্ধোন ।

Assamese Essay Section – click here

২) বৰগীতৰ মূলভাৱ লিখা :

উত্তৰ : পাঠত উল্লেখিত শ্ৰী শ্ৰী মাধৱ দেৱ বিৰচিত বসন্ত ৰাগত বন্ধাবৰ গীতটিত মাধৱদেৱৰ ভক্তিৰ উৎকৃষ্ট নিদৰ্শন দেখিবলৈ পোৱা যায়।

কবিয়ে উল্লেখ কৰিছে যে শ্ৰী কৃষ্ণ হল সকলোৰে পিতৃ স্বৰূপ, জীৱনে মৰণে তেওঁক যেন কেতিয়াও নেৰে তাৰ বাবে তেওঁ ভগবানৰ চৰণত শৰণ লৈছে । সনক সনন্দ যোগী সকলে যাক ধ্যান কৰে, সহস্ৰ বাৰ জন্ম গ্ৰহণ কৰি ও যাৰ অস্তিত্বৰ সীমা বিচাৰি পোৱা নাযায়, সেই জন পৰম ব্ৰহ্মাক তেওঁ নিছিনা সাধাৰণ মানুহে কি বুজিব, হৰিৰ মহিমা অপাৰ । বিষয় বাস নাত মত্ত হৈ থাকি তেওঁক বুজিব নোৱাৰি, সেয়েহে এই মায়াময় সংসাৰৰ পৰা শ্ৰী কৃষ্ণই অৰ্থাৎ হৰিয়ে উদ্ধাৰ নকৰিলে কোনেও উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰে ।

গতিকে শ্ৰী কৃষ্ণৰ চৰণেই হৈছে মহাধন তেৱেঁই হৈছে ভক্ত সকলৰ জীৱন, ভক্ত সকল নিজৰ অজ্ঞতে নানা ভুল ভ্ৰান্তি কৰে, কৃপাৰ সাগৰ স্বৰূপে কৃষ্ণই দয়া নকৰিলে আন কোনেও মুক্তি দিব নোৱাৰে । সেইকাৰণে শ্ৰী কৃষ্ণৰ চৰণত শৰণ লোৱাৰ বাহিৰে অইন উপায় নাই । শেষত মাধৱদেৱে কাতৰ ভাবে প্ৰাৰ্থনা জনাইছে শ্ৰী কৃষ্ণই যাতে এই মায়া মোহৰ বান্ধোনৰ পৰা তেওঁক মুক্ত কৰে আৰু তাৰ বাবে তেওঁ দাসৰ দাস হৈ শ্ৰী কৃষ্ণৰ চৰণত নিজকে সমৰ্পণ কৰিছে ।বৰগীত || Lesson – 1 || Class 10 Question Answers

৪) বাখ্যা কৰা :

ক) সহস্ৰ বয়নে যাৰ নপাবন্ত সীমা
অধমে জানিব কেনে তোমাৰ মহিমা ।

উত্তৰ : উদ্ধৃত পদফাকি আমাৰ পাঠ্য পুথিৰ অন্তৰ্গত মাধৱদেৱ ৰ বিৰচিত বৰগীত ৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে ।

ইয়াত শ্ৰী কৃষ্ণৰ মহিমা সাধাৰণ মানুহে যে বুজা টান সেই বিষয়ে কবলৈ যোৱাৰ প্ৰসঙ্গত উক্ত পদ ফাকিৰ অৱতাৰণা কৰিছে ।

শ্ৰী কৃষ্ণৰ মহিমা অপাৰ, এই বিশ্বৰ প্ৰতিটো বস্তুতে তেওঁৰ স্থিতি বৰ্তমান, তেওঁক বাদ দি পৃথিৱীৰ কল্পনা কৰিব নোৱাৰি । সনক – সনন্দ আদি যোগীসকলেও যাক প্ৰানত ধ্যনত লাভ কৰিব পৰা নাই তেনে স্তৰত কবিৰ দৰে সাধাৰণ মানৱে তেওঁৰ মহিমা কি বুজি পাব , ভগৱানক লাভ কৰিবলৈ হলে একান্ত সাধনাৰ প্ৰয়োজন । এই জগতখন হৈছে মায়াময়, এই সংসাৰৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পোৱা সাধাৰণ মানুহৰ পক্ষে সম্ভৱ নহয়, সেয়েহে কবিয়ে কৈছে যে একমাত্ৰ ভগবানৰ শৰণাপন্ন হলেহে মায়াৰ সংসাৰৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাব পাৰি ।

খ ) আতুৰ ভৈলাহো হৰি বিষয় কিকলে
কৰিয় উদ্ধাৰ মোক চৰণ কমলে ।

উত্তৰ : উদ্ধৃত পদফাকি আমাৰ পাঠ্য পুথিৰ অন্তৰ্গত মাধৱদেৱ ৰ বিৰচিত বৰগীত ৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে ।

ইয়াৰ জৰিয়তে কবিয়ে বিষয় বাসনাৰ ব্ৰতী হৈ তাৰ পৰা উদ্ধাৰ পাবৰ কাৰণে শ্ৰী কৃষ্ণৰ শৰণাপন্ন হোৱাৰ কথা বৰ্ণনা কৰিছে ।

মানুহে এই সংসাৰত মায়াত আবদ্ধ হৈ আছে, মায়াত আবদ্ধ হৈ থাকি মানুহে ঈশ্বৰৰ কথা নাভাবে, বিষয় বাসনাৰ আত্ম বিভোৰ হৈ মানুহে ভগৱানক বিচাৰি নাপায় । শেষত যেতিয়া মুক্তিৰ পথ বিচাৰি নাপায় তেতিয়াহে শেষ আশ্ৰয় হিচাপে শ্ৰী কৃষ্ণক বিচাৰে । সেয়েহে কবিয়ে বিষয় বাসনাৰ পৰা নিজকে মুক্ত কৰিবলৈ ভগবানৰ শৰণাপন্ন হবলৈ বিচাৰিছে, যাতে তেওঁ এই সংসাৰৰ পৰা উদ্ধাৰ পায় ।

গ) তোমাৰ চৰণ দুই মোৰ মহা ধন
ভকত জনেৰ নিজ তুমিছে জীৱন

উত্তৰ : উদ্ধৃত পদফাকি আমাৰ পাঠ্য পুথিৰ অন্তৰ্গত মাধৱদেৱ ৰ বিৰচিত বৰগীত ৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে ।

ইয়াৰ জৰিয়তে কবিয়ে ভক্ত সকলৰ জীৱন স্বৰূপ যে শ্ৰী কৃষ্ণ সেই কথা কব বিচাৰিছে ।

কবিয়ে কৈছে যে মানুহে সংসাৰত জন্ম লাভ কৰি বিষয় বাসনাৰ আবদ্ধ হয়, বিষয় বাসনাৰ আতুৰ হৈ থকা লোকে কেতিয়াও মুক্তি লাভ কৰিব নোৱাৰে । হৰিৰ মহিমা আমাৰ নিচিনা সাধাৰণ মানুহে বুজাটো টান । কবিৰ মতে কৃষ্ণৰ চৰনেই পৰম ধন, ভকত সকলৰো তেৱেঁই জীৱন । অন্তৰত ভগৱানৰ প্ৰতি একান্ত ভক্তি থাকিলে তেওঁক পাব পাৰি, গতিকে মায়াৰ বন্ধনৰ পৰা মুক্ত হৈ কৃষ্ণৰ চৰণ সেৱা কৰিলেহে মানৱে মুক্তিৰ পথ লাভ কৰিব পাৰে।

Financial Education in Assamese – click here

ঘ) সনক – সনন্দ যোগী যাহাকু বিধায়।’
সকল নিগমে যাক বিচাৰি নাপায় ।

উত্তৰ : উদ্ধৃত পদফাকি আমাৰ পাঠ্য পুথিৰ অন্তৰ্গত মাধৱদেৱ ৰ বিৰচিত বৰগীত ৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে ।

এই সংসাৰত মানুহে ময়াত আবদ্ধ হৈ থাকি ঈশ্বৰৰ কথা চিন্তা নকৰে কিন্তু তেওঁৰ কৃপা অবিহনে জীৱৰ মোক্ষ প্ৰাপ্তি নহয় । সনক – সনন্দ আদি যোগীসকলে পাৰ্থিৱ সুখ বিসৰ্জন দি শ্ৰী কৃষ্ণক ধ্যানত বিচাৰিছিল, কিন্তু তথাপিও কৃষ্ণক পোৱা নাছিল সেয়েহে কবিয়ে নিজকে অধম বুলি কৈ তেওঁৰ মহিমা ৰ কথা একো নাজানে বুলি কৈছে, কৃষ্ণৰ মহিমা অপাৰ, একমাত্ৰ ভক্তিৰেহে আৰাধনা কৰি তেওঁৰ মহিমা বুজিব পাৰি । ভক্তৰ মনোবাঞ্ছা পূৰণৰ বাবে তেওঁ নানা লীলা খেলা কৰে । কবিয়ে কৈছে যে ভকত সকলৰ আত্মা স্বৰূপে কৃষ্ণই বিৰাজ কৰি থাকে, তেওঁৰ কৃপাত হে জীৱৰ মোক্ষ প্ৰাপ্তি হয়।বৰগীত || Lesson – 1 || Class 10 Question Answers

মানৱ বন্দনা || Lesson-2 || Class – 9; Assamese Question Answers

১। চমু উত্তৰ দিয়া :

(ক) ” মানুহেই পৰাৎপৰ ” বোলা কথাষাৰৰ অৰ্থ কি?

উত্তৰ : মানুহেই পৰাৎপৰ বোলা কথাষাৰৰ অৰ্থ হল – মানুহেই হৈছে শ্ৰেষ্ঠতকৈও শ্ৰেষ্ঠ।

(খ) মানুহক ” ময়াপী জীৱ ” বোলাৰ অৰ্থ কি?

উত্তৰ : এই সংসাৰত জন্ম আৰু মৃত্যু এক চিৰন্তন সত্য।জন্ম লাভ কৰি মানুহে এই সংসাৰত মায়া মোহৰ এনাজৰীৰে বান্ধ খাই পৰে।মায়া এৰিব নোৱাৰি মৃত্যুৰ পিছতো পুনৰ মানৱী জনম ল ‘ব বিচাৰে। সেয়েহে কবিয়ে মানুহক মায়াপী জীৱ বুলিছে।

(গ) পাদ্য – অৰ্ঘ্য লৈ পূজা কৰাৰ অৰ্থ কি?

উত্তৰ : পাদ্য – অৰ্ঘ্য লৈ মানুহক পূজা কৰাৰ অৰ্থ হ ‘- দেৱতাৰ পূজা কৰাৰ পৰিবৰ্তে মানৱ পূজা কৰা অৰ্থাৎ মানুহৰ সেৱা শুশ্ৰূষা কৰা।

Assam Competitive Examination Previous Years Question Papers – click here

২। ‘ মানৱ বন্দনা ‘ কবিতাটিৰ সাৰাংশ তোমাৰ নিজৰ ভাষাৰে লিখা।

উত্তৰ : প্ৰতিমাৰ খনিকৰ কবি চন্দ্ৰ কুমাৰ আগৰৱালা দেৱৰ” মানৱ বন্দনা ” কবিতা টিৰ মাজেৰে কবিৰ মানৱ সেৱাৰ মনোভাৱ অতি সুন্দৰকৈ প্ৰকাশ পাইছে। এই পৃথিৱীত চামে চামে মানুহৰ জন্ম ও হৈছে আকৌ মৃত্যু ও হৈছে। জন্ম আৰু মৃত্যু এক চিৰন্তন প্ৰক্ৰিয়া।এই সংসাৰত মানুহ মায়াপাশত আবদ্ধ হৈ পৰে।সেয়ে কবিয়ে মানৱী জনমটো মানুহৰ কল্যাণৰ হকে কাম কৰি অতিবাহিত কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছে।মানুহৰ বাবে কাম কৰি পোৱা মৰমেই হৈছে মানুহৰ ধৰ্ম।কাৰণ মানুহেই হ ‘ল মানুহৰ পৰম বন্ধু।এই পৃথিৱীত আদি বুলিবলৈ মানুহৰ বাহিৰে আন কোনো নাই।কবিৰ মতে,স্বৰ্গ বুলিলে আন একো নাই,মানুহৰ পাৰস্পৰিক মৰম চেনেহৰ জৰিয়তে এই মৰ্ততেই স্বৰ্গীয় সুখ লাভ কৰিব পাৰি।সেয়েহে কবিয়ে শেষত জীৱশ্ৰেষ্ঠ মানুহকেই নৰৰূপী ভগৱান বুলি গণ্য কৰি পাদ্য অর্ঘ্য লৈ দেৱতাৰ পূজাৰ সলনি মানুহৰ সেৱা কৰাটোৱেই প্ৰধান কৰ্তব্য বুলি কবলৈ বিচাৰিছে।মানৱ বন্দনা || Lesson-2 || Class – 9; Assamese Question Answers

৩। ” এই যে পৃথিৱী স্বৰ্গতকৈ অধিক মানুহৰ নিজপী ঘৰ । ” — কথাষাৰৰ অৰ্থ বুজাই লিখা।

উত্তৰ : এই যে পৃথিৱী স্বৰ্গতো অধিক মানুহৰ নিজাপী ঘৰ — ইয়াত কবিয়ে নিজাপী ঘৰ মানে নিজস্ব ঘৰ খনি অৰ্থাৎ এই পৃথিৱীৰ কথা কৈছে। এই পৃথিৱীত মানুহৰ মানুহেই হৈছে লগ – সংগ। পৃথিৱীত মানুহে কতো যে বিভিন্ন ধৰণৰ মানুহৰ সতে চিনাকী হয়। জানি য়ে হক বা অজানিতে মানুহে সহজে পৰস্পৰৰ সৈতে এনাজৰীৰে বান্ধ খায়। মানুহে সংসাৰত থকা কালছোৱাত কতো সুখ, দুখ, ঘাত প্ৰতিঘাতৰ মাজেৰে জীৱন অতিবাহিত কৰিবলগীয়া হয় তথাপিতো মানুহে এই সংসাৰ ত্যাগ কৰিব নিবিচাৰে। এই পৃথিৱী খনেই সুখৰ আলয়। ইয়াতে কবিয়ে নিজৰ ঘৰৰ দৰে প্ৰকৃত সুখ বিচাৰি পায় বুলি কৈছে।

৪। তাৎপৰ্য ব্যাখ্যা কৰা —

(ক) মানৱী জনম দিয়া উটুৱাই

মানৱী কৰম সোঁতে,

মানুহৰ মৰম বুজিবা মানুহে

ধৰম যে মৰমতে।

উত্তৰ: উক্ত কবিতা ফাঁকি আমাৰ পাঠ্যপুথিৰ অন্তৰ্গত কবি চন্দ্ৰ কুমাৰ আগৰৱালা দেৱৰ ৰচিত ” মানৱ বন্দনা” নামৰ কবিতাটোৰ পৰা তুলি লোৱা হৈছে।

মানুহৰ কল্যাণৰ হকে কাম কৰি জীৱন অতিবাহিত কৰাটোৱেই মানুহৰ প্ৰধান ধৰ্ম বুলি কবিয়ে উদ্ধৃত কবিতাফাকিৰ জৰিয়তে কবলৈ প্ৰয়াস কৰিছে।

আগমন আৰু গমন এই সংসাৰৰ সদা ৰীতি।তথাপি ও মানৱ দৰদী কবিজনে জীয়াই থকা কালছোৱা মানুহৰ মংগলৰ অৰ্থে কাম কৰাটোৱে পৰম কৰ্তব্য বুলি কৈছে।সংসাৰত মানুহে মায়াৰ পাশত বন্দী হৈ ভাল বেয়া বিচাৰ কৰিব নোৱাৰা হৈ পৰে।কবিয়ে মানৱক যিহেতু জীৱ শ্ৰেষ্ঠ বুলি কৈছে সেয়ে মানুহক সকলোৰে লগত মৰম চেনেহেৰে থাকিবলৈ উপদেশ দিছে।অৰ্থাৎ মানুহৰ প্ৰতি দয়াশীল আৰু মৰমিয়াল হৈ কৰণীয় কামবোৰ কৰি যোৱাই মানুহৰ পৰম ধৰ্ম বুলি কবলৈ বিচাৰিছে।

(খ) মানুহেই দেৱ মানুহেই সেৱ

মানুহ বিনে নাই কেৱ,

কৰা কৰা পূজা পাদ্য অঘ্য লই

জয় জয় জয় মানৱ দেৱ।

উত্তৰ – মানুহে মানুহক দেৱতা জ্ঞান কৰি সেৱা কৰা প্ৰসংগত কবিয়ে উক্ত কবিতাফাঁকি উল্লেখ কৰিছে।

এই পৃথিৱীত মানুহেই হ’ল নৰৰূপী ভগৱান। এই নৰৰূপী ভগৱানৰ সেৱা কৰা মানুহৰ প্ৰধান কৰ্তব্য। এই চৰাচৰৰ মাজত পৰম শক্তি ৰূপে জিলিকি থকা মানব সত্তাক সেৱা কৰাটোয়েই হৈছে মানুহৰ পৰম ধৰ্ম। সেয়েহে কবিয়ে পাদ্য অৰ্ঘ্য লৈ মানুহৰ পূজা কৰিবলৈ কৈছে আৰু মানুহৰ জয়গান গাবলৈ কৈছে।মানৱ বন্দনা || Lesson-2 || Class – 9; Assamese Question Answers

শিশুলীলা; Lesson 1 || Class 9 Assamese Question Answer – click here

৫। সমাৰ্থক শব্দ লিখা

মানুহ -মানৱ, নৰ, মনুষ্য

সংগ – লগ, বন্ধু, লগৰীয়া

পৃথিৱী – ধৰা, ধৰিত্ৰী , বসুন্ধৰা

সোঁত-ঢৌ, লহৰ, ধাৰ

স্বৰ্গ – সৰগ

৬। সংস্কৃত কৰ্ম, ধৰ্ম আদি শব্দৰ পৰা কৰম, ধৰম আদি শব্দৰ উৎপত্তি হৈছে। এনে কিছুমান শব্দ বাছি উলিয়াই এখন তালিকা প্ৰস্তুত কৰা।



ধৰ্ম: ধৰম

কৰ্ম : কৰম

মৰ্ত : মৰত

কৰ্ণ: কাণ