Dr Birendra Kumar Bhattacharya || মোৰ প্ৰিয় সাহিত্যিক ড° বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য

Dr Birendra Kumar Bhattacharya || মোৰ প্ৰিয় সাহিত্যিক ড° বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য

 

আৰম্ভণি : যিসকল সাহিত্যিকৰ লিখা মই পঢ়িছোঁ , সেইসকলৰ কোনো জনেই মোৰ অপ্ৰিয় নহয়। তথাপিও মোৰ প্ৰিয় সাহিত্যিক জনৰ বিষয়ে লিখিবলৈ দিয়াত মই জ্ঞানপীঠ বঁটা বিজয়ী বিশিষ্ট অসমীয়া সাহিত্যিক ড° বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য দেৱ ডাঙৰীয়া কে বাছি ললো ।

সাহিত্যিক জনৰ চমু জীৱনী: বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য একেধাৰে ঔপন্যাসিক,কবি,গল্পকাৰ,সাংবাদিক আৰু ৰাজনীতিবিদ।কুমলীয়া বয়স ৰে পৰা নিষ্ঠাৰে সাহিত্য সেৱাত লাগি থকা প্ৰচাৰ বিমুখ স্বল্প ভাষী, প্ৰতিভাৰ এই সাহিত্যিক গৰাকীৰ অধ্যয়ন বিস্তৃত, জ্ঞান বোধ গভীৰ, পৰ্যবেক্ষণ ক্ষমতা অতি সূক্ষ্ম। চাৰিও পিনৰ জগতখনক তেওঁ গভীৰভাৱে নিৰীক্ষণ কৰে,দৃষ্টিয়ে যিমান দূৰলৈ চাব পাৰি সিমান দূৰলৈকে মানুহৰ অন্তৰ জগতখন চাবলৈ তেওঁ যত্ন কৰে।

 

            ঘাইকৈ ঔপন্যাসিক ৰূপে পৰিচিত বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য দেৱৰ ১৯২৪ চনত জন্ম হয়। ভট্টাচাৰ্য দেৱে ১৯৫৫ চনত ‘ ৰাজপথে ৰিঙিয়াই ‘ নামৰ উপন্যাসে ৰে এইবিধ সাহিত্য ৰচনাৰ পাতনি মেলি বৰ্তমান সময়লৈকে প্ৰায় দেৰকুৰি মান উপন্যাস লিখি উলিয়াইছে। তেঁও সহজ সৰল ভাষাত সহজ সৰল মানুহৰ কাহিনী সৃষ্টি কৰে। কিছুমান ঐতিহাসিক ঘটনাই মানুহৰ দৈনন্দিন জীৱন যাত্ৰা , চিন্তা চেতনা ,মূল্যবোধ কিদৰে উলট পালট কৰি দিয়ে , তেনে বোৰ ঘটনাকে তেওঁ সাধাৰণতে উপন্যাসৰ বিষয় বস্তু লয় । দ্বিতীয় মহা যুদ্ধই খুন্দি থৈ যোৱা নগা ৰাজ্যক পটভূমি হিচাপে লৈ ৰচনা কৰা ‘ ই য়া ৰুঙ্গম ‘ নামৰ উপন্যাসখনৰ বাবে তেওঁ ১৯৬১ চনত সাহিত্য একাডেমী বঁটা লাভ কৰে। চীনা আক্ৰমণৰ পটভূমিত লিখা ‘ শ তঘ্নী ‘ , ডিগবৈ তেল কোম্পানী ৰ শ্ৰমিক আন্দোলনৰ আধাৰত লিখা ‘ প্ৰতিপদ ‘ , বাংলাদেশৰ মুক্তি সংগ্ৰামৰ ভেটিত লিখা ‘ কবৰ আৰু ফুল ‘ তেওঁৰ আনকেইখন মান সাৰ্থক উপন্যাস । ভাৰতত চলা ‘৪২ ৰ গণ আন্দোলনৰ পটভূমিত লিখা ‘ মৃত্যুঞ্জয় ‘ উপন্যাসখনৰ বাবে ১৯৭৯ চনত তেওঁক ৰাষ্ট্ৰৰ সৰ্বোচ্চ সাহিত্যিক সন্মান ‘ জ্ঞানপীঠ বঁটা ‘ ৰে সন্মানিত কৰা হয়।সেই জনজাগৰণৰ প্ৰত্যক্ষ অভিজ্ঞতা থকা ঔপন্যাসিক গৰাকীয়ে বাস্তব আৰু কল্পনাৰ সমন্বয়ত বিপ্লৱৰ ঢৌৱে ঢৌৱাই যোৱা নগাওঁ জিলাৰ মায়ং অঞ্চলৰ গ্ৰাম্য জীৱনৰ ছবি উপন্যাস খনিত হুবহু অংকিত কৰিছে। গাওঁৰ মানুহখিনি এ ষ ৰযন্ত্ৰ কৰি ৰেলগাড়ী বগৰোৱাৰ কাহিনী এটিক কেন্দ্ৰ কৰি হিংসা আৰু অহিংসাৰ সংঘাত আৰু তাৰ পৰা সৃষ্টি হোৱা মানসিক দ্বন্দ উপন্যাস খনিত নিখুঁত ভাৱে ফুটাই তোলা হৈছে।

          উপন্যাসৰ ক্ষেত্ৰতে নহয়,গল্প আৰু কবিতাৰ ক্ষেত্ৰতো ভট্টাচাৰ্য দেৱে অসমীয়া সাহিত্যত নতুন যুগৰ সন্ধান দিছে।তেখেতৰ ৰচিত অমৰ কবিতা ‘ বিষ্ণু ৰাভা এতিয়া কিমান ৰাতি ‘ কবিতাৰ ক্ষেত্ৰত এক মাইলৰ খুঁটি। ‘ ৰামধেনু ‘ আৰু ‘ নৱ যুগ ‘ আধুনিক কবিতাৰ থৰক বৰক খোজ সুদৃঢ় কৰিছিল। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সাংবাদিকতা বিভাগত কিছুকাল অধ্যাপনা কৰা ভট্টাচাৰ্য লৈ শেহতীয়া সৰ্বভাৰতীয় সন্মান হ ‘ ল সাহিত্য একাডেমীৰ সভাপতি পদ।এনে দুৰ্লভ সন্মানেৰে বিভূষিত হৈ তেওঁ অকল নিজলৈকে নহয়, অসমীয়া জাতীয় জীৱন লৈকো গৌৰৱ কঢ়িয়াই আনিছে।

 

সামৰণি: ভট্টাচাৰ্য দেৱৰ অনুপম লিখনিয়ে সাহিত্যৰ সকলো শাখাৰ পাঠকক সুখ পাঠ্যৰ আনন্দ দিয়ে।তেওঁৰ নৈতিক শিক্ষা যুক্ত লিখনিয়ে মোৰ জীৱনত যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলাইছে।যাৰ বাবে মোৰ প্ৰিয় সাহিত্যিক সকলৰ ভিতৰত ভট্টাচাৰ্য দেৱক মই সৰ্বোচ্চ আসন ত আৰোহীত কৰিছোঁ।